Grupa terapeutyczna dla dziecka/ nastolatka – dlaczego warto?

Od momentu przyjścia na świat dziecko doświadcza bycia w relacjach – początkowo z najbliższymi opiekunami, rodzicami, rodzeństwem. Jest członkiem rodziny. Stopniowo wkracza w coraz bardziej złożony krąg relacji rówieśniczych oraz tych z opiekunami: w żłobku, przedszkolu, nauczycielami w szkole. Wchodzi w role formalne, np. przedszkolaka, ucznia, studenta oraz te mniej formalne – członka grupy podwórkowej, kolonijnej, językowej, paczki nastolatków. Gdy wszystko idzie dobrze, dziecko/nastolatek nabiera pewności, kompetencji, korzysta z doświadczeń, które niesie ze sobą bycie w grupach, wspierając i rozwijając swój potencjał. Czasem jednak, z różnych przyczyn, trudno jest mu skorzystać z tych możliwości. Bywa, że raczej wycofa się niż zdecyduje dołączyć do aktywności grupy, lub przeciwnie – będzie stale forsować swoją pozycję nie uwzględniając innych. Takie trudności, gdy trwają, a sposoby reagowania usztywniają się, często są przyczyną kłopotów dziecka, a później nastolatka w obszarze relacji społecznych i funkcjonowania w przedszkolu, szkole.

Nasze doświadczenia w prowadzeniu grup terapeutycznych dla dzieci  i młodzieży pokazują, jak bardzo są oni są w stanie, w naturalny dla siebie sposób skorzystać z możliwości bycia częścią grupy. Odnajdując własną przestrzeń i sposób na funkcjonowanie w relacji z innymi uczestnikami spotkań, mają też możliwość skorzystania z tych doświadczeń w innych miejscach i okolicznościach. Przyglądanie się sobie, swoim reakcjom, myślom, emocjom, odnajdywanie podobieństw i różnic z innymi, a także doświadczenie bycia zobaczonym i wysłuchanym w grupie ma działanie niezwykle wspierające rozwój dziecka.

Joanna Grabowska-Kruk –
psychoterapeutka pracująca w Ośrodku ReGeneRacja oraz w Szpitalu Nowowiejskim w Warszawie na Oddziale Dziennym Terapeutycznym dla Dzieci.